Tekenfilm? Maken we zelf!
1957
Twee kinderen die zelf een tekenfilm maken, kan natuurlijk alleen maar als je hulp krijgt van je vader. Cor Icke die zijn zoons begeleidt.
EEN TEKENFILM? Die maken wij zelf!
Twee kinderen die zelf een tekenfilm maken, kan natuurlijk alleen maar als je hulp krijgt van je vader. Cor Icke die zijn zoons begeleidt.
Cor Icke stimuleerde al in 1954 zijn leergierige zoons in het maken van een eigen tekenfilm. Helaas was het resultaat toen niet helemaal naar wens. Vol enthousiasme starten de broers opnieuw in 1957.
Opmerkelijk
Met enige regelmaat wisten medewerkers van Geesink de media te bereiken met vergelijkbare verhalen. Cor Icke, een man die bijzonder bevlogen was met animatiefilm, tekenen én schilderen, behaalde in deze krant zelfs 2x de jeugdkatern.
Het was in de jaren ’50 van de vorige eeuw een werkelijke prestatie wanneer je vernoemd werd in de krant. Nu is niet meer te achterhalen of de public relation manager van Dollywood invloed had op de plaatsing van deze artikelen.
Bron: Het Vrije Volk - Jeugdkatern Het Vrije Volkje, 23 maart 1957.
Tekst uit het artikel
EEN TEKENFILM? Die maken wij zelf!
VINCENT - EN FRANS MAKEN EEN TEKENFILM.
Dit stond twee jaar geleden in Het Vrije Volkje. Een paar dagen geleden heb ik die film van Vincent en Frans Icke, die in De Bilt-wonen, gezien. De kamer was donker, net als een echte bioscoop. Ik mocht op een grote lage bank zitten en de films verschenen op een echt scherm, dat tegenover mij op de vensterbank stond. Net als in de echte bioscoop draaide de filmprojector in een apart kamertje achter mijn rug en het beeld kwam door een klein gaatje in de muur. Nou is twee jaar heel lang, als je zo tussen de zeven en de tien jaar bent. Het is een heel lange tijd om je met hart en ziel op één en dezelfde hobby toe te leggen. De films, die ik van Vincent (die nu tien jaar is) en Frans (van negen) gezien heb, waren, eerlijk is eerlijk, dan ook niet helemaal dezelfde waar ze twee jaar geleden mee bezig waren. Toen ze daaraan begonnen, wisten ze namelijk nog niet, wat er aan zo'n tekenfilmpje vastzit, ook al duurt het maar een hele of een halve minuut. Voor elke beweging van de poppetjes of de dieren die erin spelen, is een apart tekeningetje nodig!
Vincent en Frans bleven dus in hun eerste poging steken, maar in de kerstvakantie van het afgelopen jaar wilden ze het opnieuw proberen. Ten slotte zien ze hun vader, Cor Icke, ook steeds filmen. Die doet het namelijk als dagelijks werk én in zijn vrije tijd, omdat hij het zo'n leuk karwei vindt.
'Oké,' zei vader Cor, toen de jongens weer aan de slag wilden, 'Maar neem dan niet te veel hooi op je vork. Nou geen complete volksoplopen en geen honderd mensen op een rijtje, die allemaal wat anders doen, want dan kom je nooit door het werk heen.'
En dus bedachten Vincent en Frans Icke deze keer allebei een eenvoudig verhaaltje. Er waren nog wel veel tekeningen voor nodig, wel honderd voor allebei, maar ze zijn er toch mee klaargekomen. En als vader Cor nu in zijn aparte filmkamertje duikt en de projector laat zoemen, dan verschijnt er, - alweer net als in de echte bioscoop, een titel op het witte scherm: VINCENT FILMT PTT.
Bron: Het Vrije Volk, 23 maart 1957
En dan begint het verhaaltje: Een kip broedt een ei uit, in dat ei verschijnt een deurtje en een raampje. De bewoner komt uit het ei, loopt naar buiten en ziet een worm. Zo’n mooie oranje worm, waar hij aan begint te trekken. Maar het is geen worm, het blijkt een kabel van PTT te zijn, die nu helemaal van de grote katrol getrokken wordt, waar hij omheen gewonden was. En ineens steken twee verschrikte mannen van PTT hun hoofden boven een gat in de grond uit en roepen kwaad iets de wereld in. Uit is de film. Helemaal zelf getekend door Vincent, en opgenomen door zijn knappe vader.
FRANS FILMT MURMELARIA, staat er dan op het doek. En dit is het verhaaltje dat Frans Icke tekende: Een worm glipt een kachelpijp in, een snoeplustig kuiken stapt hem achterna. Je ziet de schuif in de kachelpijp omdraaien als het kuiken passeert en daar komt hij weer naar buiten: helemaal roetzwart natuurlijk.
Dat is maar een kort verhaaltje, zul je zeggen. "Maar voor dertig seconden filmen zijn toch al honderd tekeningen nodig en je kunt dus nagaan, dat die jongens hard hebben gezwoegd.”
Het was avond, toen ik de films mocht komen bekijken. Vincent, Frans en hun zusje Saskia van bijna acht zaten al in pyjama klaar op de bank, met hun neuzen naar het witte scherm op de vensterbank. Toen ging het licht uit. Maar kun je je voorstellen, dat ze zelfs in het donker trots uitstraalden, toen ze (voor de zoveelste keer) hun films zagen beginnen? VINCENT FILMT PTT en FRANS FILMT MURMELARIA. Dat zul je maar presteren, als je negen bent en tien. - ANNEKE BOUMAN
Fotobijschrift: ZIJ MAAKTEN TEKENFILMS: Frans Icke (9 jaar), links op de foto en zijn broer Vincent (10 jaar) bladeren hier in de stapels tekeningen, die er nodig zijn voor een filmpje dat ... dertig seconden duurt.
