user_mobilelogo

Moderne Propagandafilms (George Pal)

1938

Moderne Propagandafilms (1938)

Lezing en filmvertoning voor de Club van Veertig

Dit artikel beschrijft de opkomst van de geanimeerde bioscoopcommercial

Moderne Propagandafilms

Dit uitvoerige verslag vertelt over Nederlandse animatiefilmer George Pal. Hij is zojuist terug uit de VS om klanten te werven. Ook heeft hij afspraken gemaakt met de firma Technicolor.
In de vooroorlogse jaren staat reclamefilm nog in de kinderschoenen en moet alles nog worden uitgevonden. Het nieuwe medium poppenfilm slaat zeer goed aan bij adverteerder en bioscoopbezoeker.

Opmerkelijk

Het artikel noemt terloops dat George Pal een complete productie realiseerde in 2 maanden tijd met een ploeg van 30 personen. Een bijzonder hoog productietempo onder relatief primitieve omstandigheden.


Tevens maakt dit artikel melding van De Club van Veertig. De lezer wordt verondersteld te weten over welke club dit gaat. Uit de context mag worden opgemaakt dat het een groep van Nederlandse industriëlen is, die een samenwerking met Nederlandse reclamemakers hebben. De officiële naam was "Publiciteitsclub De Club van Veertig".
Het begrip reclameadviesbureau of marketingbureau bestond nog niet.
De omvang van deze Club is illustratief voor de kleinschaligheid van het grotere zakenleven in Nederland.
Joop Geesink wordt overigens hier niet genoemd omdat hij zich in 1938 nog niet met animatiefilm bezig houdt. Wel was hij volop bezig met reclame-uitingen. Lees daarvoor zijn beknopte biografie.

Tot slot is een verwijzing naar een ander artikel in dit verband erg interessant. George Pál is mogelijk de eerste Nederlandse (poppen)filmmaker die een volledig gesponsorde pagina in de dagbladen kon verzorgen. Lees dat bericht hier.

Moderne Propagandafilms (1938)

Bron: Het Vaderland, 27 oktober 1938 (ochtend editie)

Tekst uit artikel

George Pal over moderne propagandafilms.

Filmnieuws

Lezing en filmvertoning voor de Club van Veertig

Terug van zijn verblijf In Amerika heeft de heer George Pal, de maker van de gekleurde poppenfilms over wiens werk wij reeds vaak geschreven hebben, gisteravond op uitnodiging: van de Club van Veertig In het Gemeentemuseum een zestal van zijn reclamefilms vertoond en een lezing gehouden over ‘Moderne Propagandafilms’.

De voorzitter van de Club van Veertig, de heer G. E. Bouwmeester heette de vrij talrijke aanwezigen, welkom en gaf allereerst een overzicht van de geschiedenis van de vereniging die naar men zal weten de bevordering van de reclamekunst ten doel heeft. Hij leidde vervolgens de spreker van de avond met een vrij uitvoerige schets van diens leven bij de aanwezigen in. Wij zullen volstaan met er herinneren dat George Pal die van Hongaarse herkomst is, zich na zijn studie voor architect te hebben voltooid, onmiddellijk op de film geworpen heeft: hij werkte achtereenvolgens bij de UFA-Trucfilm afdeling en in een eigen studio te Berlijn om daarna in Parijs den grondslag te leggen voor de trucfilmtechniek die hem beroemd heeft gemaakt. Philips te Eindhoven stelde Pal het eerst in de gelegenheid zijn uitvinding in een gekleurd reclamefilmpje (Het Etherschip) toe te passen en sindsdien zijn vele opdrachten van Philips, Horlicks Malted Milk de PTT en thans ook van Amerikaanse ondernemingen gevolgd.

De heer Pal behandelde in zijn lezing op duidelijke en overzichtelijke wijze de twee fasen, waar het bij de moderne propaganda film op aan komt:
1. Het maken van een goede reclamefilm; en
2: Het zo goed mogelijk gebruik maken van de film, wanneer die eenmaal voltooid is.

Wat de spreker over het maken van de reclamefilm zei, kwam hierop neer, dat het beste tegenwoordig nog niet goed genoeg is. Het publiek is zozeer verwend door de kwaliteit van de “grote” filmproducties dat het een reclamefilm slechts accepteert als deze op gelijke hoogte staat. Eerst op den duur heeft men ingezien dat een reclamefilm slechts kans op succes heeft als het onderhoudend is en zelfs op het gewone programma nog uitblinkt. Dit heeft geleid, aldus de heer Pal, tot de triomfale intocht van het manuscript met de pakkende “story". Aan de hand van enkele vermakelijk voorbeelden toonde de spreker aan dat ook de goede reclamefilm in staat is de gemoederen der filmfans in beweging te brengen. Daarvoor echter moeten muziek en camerawerk uitstekend zijn en de boodschap op een originele wijze worden verwerkt. Het is met de min als met de mensen: briljante sprekers vinden altijd een goed gehoor.
Van veel belang is dat op het ogenblik de kleurenfilm nog altijd een noviteit is die het publiek tot kijken dwingt. Trouwens, het gepropageerde product spreekt in kleuren veel sterker tot de mensen dan een afbeelding in zwart-wit dat zou kunnen.

Komend tot het tweede deel van zijn lezing wees de heer Pal er op dat de uitwerking van een reclamefilm zeer versterkt wordt door een goede propaganda voor de film zelf zoals Philips die maakt door het uitbrengen van een serie affiches en posters waarin de naam van het gepropageerde product op den achtergrond blijft en die van de film domineert. Verder wordt het terrein van de verkoper voorbereid, doordat kleur- en prentenboeken berustend op de tekeningen van de film, aan de kinderen worden verstrekt.

Hoe groot de invloed van een op die wijze door affiche- en krantenreclame gesteunde propagandafilm kan zijn, is bewezen door proefneming in Engeland, waar men juist lange tijd zeer sceptisch tegenover de reclamefilm heeft gestaan. De verkoop van Horlick producten bleek tijdens de vertoning van een van Pal’s reclamefilmpjes in 6 Engelse steden met 17,5 % gestegen. In zes andere steden, waar het filmpje niet vertoond werd, in dezelfde periode stabiel gebleven te zijn. Merkwaardig is ook dat het daarbij geen bezwaar, ja eerder een voordeel is gebleken, wanneer verschillende reclamefilms voor hetzelfde product op een zelfde thema zijn gebouwd, dat dan door een telkens vernieuwde entourage aantrekkelijk is gemaakt. Zo is George Pal thans bezig aan het vijfde filmpje voor Horlicks Malted Milk met feitelijk hetzelfde gegeven als de vorige vier; dit laatste krijgt echter een Hawaï-achtergrond in verband met de wisselende mode in de amusementsmuziek waarin men op het ogenblik een voorkeur kan opmerken voor het exotische Hawaï-genre boven de swing.

De heer Pal besloot zijn interessante voordracht met een uiteenzetting van zijn werkwijze bij het vervaardigen van de poppenfilmpjes door elk waarvan door dertig personen ongeveer twee maanden intensief gearbeid wordt; wij hebben daarover reeds geschreven en behoeven dus niet in herhaling te treden.

Na de pauze volgde de vertoning van enige staaltjes van Pals kunnen. Bijzondere vermelding verdient hier het Horlicks-filmpje ”Sky Pirates” dat hier naar wij menen zijn Haagse première beleefde, een buitengewoon geslaagde poppenfilm, uitstekend van kleur en techniek, waarin inderdaad, in overeenstemming met de door de maker in zijn lezing gestelde eis de cineast zijn materiaal met zijn persoonlijke visie heelt weten te bezielen. De poppen en vliegtuigmodellen hebben hier

alle starheid afgelegd zodat de film menige tekenfilm naar de kroon steekt.

Verder worden nog vertoond de hier reeds bekende filmpjes De Reddingsbrigade (PTT), On Parade. Philips' Broadcast, Love on the Range en Doornroosje.

Bron: Het Vaderland, 27 oktober 1938 (ochtend editie)