En niet alleen dit, ook de frisheid van de kleuren, de perfecte vertolking van de muziek, zijn nooit falende humor, zijn contrasten en werkelijkheidszin die in de uitbeelding van de figuren in de films naar voren komt, maken deze films tot ware kunstwerken. Wat het vervaardigen van dit soort films betreft: dit is heel wat gecompliceerder dan het samenstellen van tekenfilms.
Vergeleken bij het werk van George pal hebben Max Fleischer en Walt Disney het betrekkelijk makkelijk, omdat deze slechts tekeningen te maken hebben van de verschillende fasen van een beweging. Maandenlang werken Pal en zijn staf een één film. Het resultaat van deze arbeid ziet men in slechts 5 minuten aan het oog voorbijtrekken.

Pal zelf ontwikkelt het idee, vervaart het draaiboek en ontwerpt met enkele potloodstrepen de poppen. Hij kiest de kleuren, geeft de gelaatsexpressies aan, waarna de tekeningen naar de verschillende afdelingen gaan. Hier worden de duizenden poppen volgens Pal’s aanwijzingen uit hout gesneden. Het blijft echter niet alleen bij de poppen, want ook alle andere benodigdheden moeten door Pal en zijn medewerkers worden vervaardigd. Zo moesten in de film “Doornroosje” bijvoorbeeld een kasteel, een locomotief naar het originele model van George Stephenson gemaakt worden, maar ook meubels voor een middeleeuws kasteel en een heel park moest vervaardigd worden. Wij hebben reeds verschillende films van Pal gezien, maar wij weten nog steeds niet hoe het klaar speelt zo’n miniatuur bouwsel als een echt kasteel er uit te laten zien. Zijn figuren leven in hun eigen wereld, een toverwereld, zoals wij die in onze jeugd hebben gedroomd. Wanneer wij dit alles op het witte doek zien verschijnen, denken wij er geen ogenblik aan dat de acteurs houten poppen zijn!

Tussen Pal’s eerste en laatste film is overigens een frappant verschil te zien. In zijn eerste film hadden de poppen bijvoorbeeld nog starre gezichten. Maar, de overgang van beweeglijke armen en bene tot bewegelijke gezichten was slechts één stap. Tegenwoordig lachen en zingen Pal’s poppen even makkelijk en natuurlijk als zij armen en benen bewegen. Hoe krijgt Pal nu deze beweeglijkheid zonder gebruik te maken van draden en touwtjes? Het principe waarvan hij uitgaat is tamelijk eenvoudig. Bijvoorbeeld: Als een pop har arm moet opheffen, worden eerst 16 gelijke poppen gemaakt (soms minder) die elke de arm iets hoger houden dan de vorige. Laat ons veronderstellen dat de pop een zwaard in de hand heeft. De eerste pop wordt dan in de juiste stand geplaatst, waarna er een opnamen van wordt gemaakt. De plaats waar deze pop staat, wordt nauwkeurig aangegeven. Vervolgens wordt op dezelfde plaats een andere pop neergezet die de arm iets hoger houdt. Ook dit wordt gefilmd en gaat men verder tot alle 16 bewegingen op film zijn opgenomen. Worden deze 16 beelden later met de juiste snelheid geprojecteerd, dan ziet men op dezelfde manier als dit in een tekenfilm van Walt Disney gebeurt, de arm langzaam omhoog gaan. Op dezelfde manier laat Pal de gelaatsexpressies veranderen. De zeeman grinnikt, de primadonna glimlacht, lonkt met haar ogen, kijkt verlegen en … bloost zelfs.
In Pal’s film van het vorige jaar “Philips Broadcast 1938” dansen de poppen op de maat van de muziek van het orkest van Ambrose. Men kan zich voorstellen welke moeite het heeft gekost het tapdansen van de poppenvoeten precies te laten overeenkomen met het ritme van Ambrose’s muziek. Zo heeft iedere film haar eigen moeilijkheden en problemen. Bijvoorbeeld, hoe een park te maken met zingende vogels in de bomen terwijl de hoogte van de bomen niet meer dan een halve meter mag zijn? En: hoe een bom te vervaardigen, die niet groter is dan een kruisbes en met een brandende lont achter een weglopende pop aanholt, om op het juiste ogenblik te laten ontploffen? Tenslotte kan men alles teken, maar bij Pal’s films is het bijzondere dat alles eerst ‘echt’ moet gebeuren. De Film “Doornroosje” loopt vanaf vrijdag aanstaande in het programma van de Bioscoop “De Harmonie”.

Bron: Nieuwe Tilburgse Courant, 8 december 1938.

Foto-bijschriften (van boven naar beneden) “Het betoverde kasteel”; “De prinses in de slottuin” ; “George Pal met enkele medewerkers in de studio”