Tekst van het artikel

Joop Geesink verslaat Walt Disney op het filmfestival Opnieuw heeft Joop Geesink de eer der Nederlandse cineasten in het buitenland hooggehouden. Op het Filmfestival te Knocke wist hij in de afdeling reclamefilms beslag te leggen op de eerste prijs met zijn poppenfilm "Een bezoek aan Bols". Naar aanleiding van dit zijn wij naar Duivendracht getogen om eens te zien hoe de stemming In Dollywood was en om van Joop Geesink het een en ander over zijn ervaringen In Knocke te horen. - Was het een gemakkelijke overwinning? Joop Geesink schudde energiek zijn hoofd. - Integendeel. Ik heb nog nooit zo'n zware concurrentie gehad en ik was dan ook helemaal niet optimistisch gestemd. U weet natuurlijk, dat ook Walt Disney en de Zwitserse cineast Pinscherwer er met hun producten uitkwamen. - Wat was uw mening over het werk van Walt Disney? Zonder enige aarzeling kwam het antwoord. - Technisch subliem! Wij zullen nog heel veel van hem moeten leren. Doch aan de andere kant moet U niet vergeten, dat hij twintig jaar meer ervaring heeft en dat het werk hem veel gemakkelijker wordt gemaakt door de reusachtige organisatie die hij achter zich heeft staan. De reclameboodschap van zijn film wat uitvoerig genoeg, té uitvoerig zou ik haast zeggen. En, hoewel ook de idee niet onaardig was, werd de film daardoor veel te tang en vervelend. Doch indirect heeft hij daardoor aan mijn succes bijgedragen. Wij trokken vragend de wenkbrauwen op. - Ja, want U weet, dat wij voor het ogenblik onze kracht zoeken in hele korte films. En juist na het wel heel lange product van Disney sloeg dit bij de jury dubbel goed In. - Hoe waren over het algemeen de reacties op Uw succes? - Over het algemeen gunstig, instemmend en zelfs vleiend. Toch zou ik echter nog wet eens naar voren willen brengen, dat velen er nog niet van doordrongen zijn, dat wij, kampende met de tegenwoordige exportmoeilijkheden, en door ons betrekkelijk bescheiden productieapparaat, vaak concessies moeten doen aan de volmaking van ons product. Dit zal onvermijdelijk blijven, zolang wij onder dergelijke moeilijke omstandigheden moeten blijven werken. Het hindert mij wel eens, dat wij hier zo gauw vergeleken worden met Amerikaanse producties, waarbij men maar al te gauw vergeet, dat wij hier nog niet over een kwart van de middelen beschikken, die deze lieden ten dienste staan, terwijl ook de honoraria hier zeer beduidend lager zijn dan aan de over kant van de Oceaan, waar werkelijk fabelachtige bedragen aan reclame worden besteed. - U had het nog over de Zwitser Pinschwerer. Wat was uw Indruk van zijn werk? - Pinschwerer heeft mij, eerlijk gezegd, teleurgesteld. Na alles wat ik over hem gehoord had, waren mijn verwachtingen hoog ge1Jpannen. Zijn idee was Inderdaad niet onaardig, doch wat de uitvoering betreft, ben ik ervan overtuigd, dat onze eigen tekenfilmstaf het er stukken beter afgebracht zou hebben. Ik heb het volste vertrouwen in deze nieuwe afdeling en Ik hoop dan ook. dat. wij binnenkort met onze tekenfilms hetzelfde succes zullen behalen, als met de poppenfilms. Dit was meteen het einde van ons gesprek, want aangezien er al een paar maal iemand ongeduldig had staan wenken, gaf Geesink maar weer gehoor aan de roepstem van “zijn jongen", zoals hij ze noemt. Een ogenblik later was hij weer helemaal in het bedrijf opgenomen, hier een aanwijzing gevend, daar een vraag beantwoorden op de tekenfilmafdeling een vlugge schets makend, om te laten zien hoe hij zich een bepaalde voorstelling gedacht had. Zo was ook onze laatste Indruk, voor wij het hek van de studio uitreden: Joop Geesink. De bezieler van Dollywood, een rusteloos werker. Een pionier van de moeizaam voor haar bestaan vechtende Nederlandse filmindustrie.