De film The Big Four (1946) gaat over een vergadering van de vier grootmachten: Frankrijk, UK, VS en USSR in het gebouw van de Verenigde Naties. De pers maakt verslag van een heftige vergadering. Uiteindelijk lekt een belangrijke boodschap uit… “Ze zijn het eens!” De vraag is natuurlijk waarover.
Doorbraak
'De Big Four Confereert' maakte Joop Geesink op slag wereldberoemd in eigen land. Het concept voor de film was ijzersterk. Tijdens de oorlog maakte Geesink spotprenten over de drie grootmachten. Hij had hier veel succes mee. Na de oorlog werd Frankrijk als vierde grootmacht toegevoegd. Een onderwerp waar zowel politiek als burger zich mee bezig hield.
Het filmconcept van Joop Geesink haakte hier behendig op in. Vervolgens zocht hij er een sponsor voor om de film te kunnen maken. In Nederland werd deze gevonden in De Erven van Van Nelle Koffie en Thee. De slagzin werd beroemd: “Ze zijn het eens,... dat Van Nelle Koffie en Thee een klasse apart is.”
Deze film is één van de Geesink-klassiekers, maar heeft tevens in de geschiedenis van de nationale (bioscoop)reclame een eigen positie verworven. Lees hier een historisch artikel over de The Big Four.
Opmerkelijk
De film hieronder getoond sluit af met een andere slagzin: “They all agreed that you can’t do better dan buy from Holland”. Dit haakte in op de slagzin uit de tijd van wederopbouw “Koop Nederlandse waar, dan helpen we elkaar”. De Engelse versie is hier door het Ministerie van Economische Zaken gesponsord en werd voor buitenlandse markt ingezet. Wie dit artikel nu leest en de film ziet vraagt zich allicht af waarom er geen verwijzing is naar de koffie en thee.
Wegens succes herhaald
In de pionierstijd van de reclamefilm lagen de rechten van het filmconcept en daarmee die van de gehele film bij de maker.
Wegens succes ging Joop Geesink dit concept ook buiten de landsgrenzen aanbieden en verkocht het filmpje aan Ministerie van Economische Zaken maar ook aan Zwitserland waar potloden van Caran d'Ache de beste zijn. Hiervan maakt EYE filminstituut melding. Voor iedere nieuwe klant werd exact dezelfde film gebruikt, met slechts een andere slogan aan het eind. Twintig jaar later werd dit script nog een keer in kleur verfilmd voor Martini.
Bovenstaand verhaal geeft inzicht dat de wijze van conceptontwikkeling in de na-oorlogse jaren anders was dan nu. Joop Geesink verzon een filmpje en dat concept werd verkocht. Wegens het ontbreken van internet en andere moderne technieken wisten adverteerders van elkaar niet welke films zij gebruikten. En als men het wél wist, stoorde dat blijkbaar niet omdat het lokale publiek niet op de hoogte was van reclame-uitingen in andere landen.
Tegenwoordig bedenkt een reclamebureau een campagne en zoekt daar een studio bij om dit plan gestalte te geven.
Technische anekdote
In 1946 was materiaal voor decorbouw zeer schaars. Alles was schaars. De decorbouwers moesten echter vier limosines produceren, elk bijna een meter lang. Zij waren zo vindingrijk om één auto te maken met verwisselbare onderdelen. De kijker ziet de eerste auto uit het beeld verdwijnen voordat de tweede binnenrijdt.
De toenmalige productieploeg bestond voor een deel uit voormalige George Pál medewerkers. De Pál-puppetoonstijl is herkenbaar in het Russische poppetje op de motorkap.
De tweede auto was in feite exact dezelfde wagen, waarbij alleen de motorkap was verwisseld. De filmopname geschiedde beeld-voor-beeld. De animator had ruim tijd de wisseltruc toe te passen. Dit herhaalde zich bij auto drie en vier. Deze vondst was een forse kostenbesparing. Later werden dergelijke technische slimmigheden ook in andere producties toegepast.
Credits
Titel: | De "Big Four" Confereert | |
---|---|---|
Opdrachtgever | * De Erven van Van Nelle * Ministry of Economic Affairs * Caran d'Ache | |
Productiejaar | 1946 | |
Lengte: | 3,5 minuut | |
Script: | Joop Geesink | |
Regie: | Unknown | |
Muziek: | Hugo de Groot | |
Animatie: | Joszef Mizík | |
Poppen: | Harry Tolsma, Dopey Scheffer | |
Formaat: | 35 mm, Zwart-wit | Hagemeijer & Loek van Delden |