Lunch in de Jungle - "Pranzo nella Jungla"

Inhoud

Deze film gaat over een Italiaanse ontdekkingsreiziger, die uitlegt aan het hoofd van een kanibalenstam wat de voordelen zijn van koken op gas.

Filmverbod

Binnen de ontwikkeling van Dollywood studio's, heeft Italië een opmerkelijke rol gespeeld.
Italië werd na WO-II op economische wijze gestraft voor hun rol in tijdens deze oorlog. Hierdoor was het niet mogelijk om reclamefilms in buitenland te laten produceren. Joop Geesink opende om die reden een eigen kantoor in Milaan en was plots geen 'buitenlandse' leverancier. Dit leverde relatief veel opdrachten uit Italië op. Daarnaast bleek Italië over uitstekende buitenfilm-locaties was voor zijn andere studio, STARFILM, die veel liveaction commercials maakte. 

80-20 regel

De Italiaanse overheid dicteerde dat bioscoopcommercials ca. 80% entertainment moest bevatten en dus maar 20% reclame-uiting. Over de exacte verhouding van dit percentage is geen sluitende info beschikbaar. Het zorgde er voor dat de filmpjes die naar de huidig beleving toch al een traag tempo hadden nu nóg langzamer tot de kern van het verhaal kwamen. Wanneer we het nu toch over 'beleving' hebben, het mag het duidelijk zijn dat dit concept van adverteren overduidelijk van meer dan een halve eeuw geleden is, waarin de meeste Europeanen geen idee hadden van wat er buiten de landsgrenzen gebeurde. Volgens een vermelding in het filmvakblad NBF, is de  film Agip-Gas "Pranzo nella Jungla" in 1953 geproduceerd.

Opmerkelijk

 Deze film heeft meerdere decors en poppen die eveneens te waren gebruikt in een andere film, "Jungle Prestige" (1962). Omdat beide films voor verschillende landen en verschillende opdrachtgevers werden gemaakt, kon worden aangenomen dat men de overeenkomst niet zag. Immers, de films draaide uitsluitend in bioscopen, en de kans dat Engelse klanten ook in Italië kwamen, was te verwaarlozen.