Amstel pils

West Side Story

Joop Geesink kon snel inhaken op nieuwe trends in de film. Kort te voren was de dansfilm/musical West Side Story (1961) in veel bioscopen te zien. En wat doe je dan? Juist! Je laat bierflesjes in een zelfde setting en sfeer dansen en bewegen. Deze film is er slechts eentje uit een reeks van vele films waarin Geesink producten tot leven liet komen.

Opmerkelijk

Binnen de studio werd voor dit soort films een ander genrenaam toegekend: stop motion, ter onderscheid van de poppenanimatie, dat dus 'animatie' heette. De letterlijke vertaling van 'stop motion' is: beweging tot stilstand brengen. De vertaling van 'animatie' is: het tot leven brengen. Binnen de studio gaven de medewerkers poppenanimatie een hogere waardering gaven dan de stop motion.  

Realiseer je dat tegenwoordig een dergelijke productie op de computer maakt en dat met computereffecten de flesjes worden vergroot en verkleind. Hier zijn de flesjes in echte decors geplaatst en verschoven. Een vernuftige combinatie van twee- en driedimensionale objecten en foto's. Dit werk werd een zelfstandige specialiteit vanwege de vele technische vaardigheden en vaak zelf ontwikkelde trucjes om het gewenste effect te realiseren. Daarbij kwam het vakmanschap goed naar voren omdat je nooit vooraf kon zien hoe het eindresultaat werd totdat de film was opgenomen en ontwikkeld in het filmlaboratorium. Video-assists of computers bestonden immers niet. Alles werd analoog opgenomen. Binnen deze film wordt op handige wijze gewerkt met vooraf geanimeerde flesjes, die vervolgens zijn geprint en uitgeknipt. Deze konden op een achtergrond worden opgenomen met een getekend perspectief. Dit bood bijvoorbeeld de mogelijkheid om flessen te laten tuimelen of te laten wegvliegen. Andere shots zijn in een echt decor op genomen. 
Het is daarom jammer dat er van producties als deze geen credits bewaard zijn gebleven.
Helaas is niet bekend wie de componist is geweest van deze goede 'look a like sound'.